آدم های ساده را دوست دارم
همان ها که بدی هیچکس را باور ندارند
همان ها که برای همه لبخند دارند
همان ها که همیشه هستند ، برای همه هستند
آدمهای ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعتها تماشا کرد
عمرشان کوتاه است بس که هر کسی از راه می رسد یا ازشان سو استفاده می کند یا زمینشان میزند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد
آدم های ساده را دوست دارم چون بوی ناب “آدم” میدهند !
...
تووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووولدت
موبارک
نام بعضي نفرات
رزقِ روحم شده است.
وقت هر دلتنگي
سويشان دارم دست
جرئتم مي بخشد
روشنم مي دارد.
نگاه من هیچی رو یادت نمیاره
دوسم داری اما غرورت نمیزاره
نمیدونی من همون حس و دارم بدم بشی محاله تنهات بزارم
تو رو دوست دارم مث گذشته ها
بهار آمد اما هوا هوای تو نیست
مرا ببخش اگر این غزل برای تو نیست
به شوق شال و کلاه تو برف می آمد...
و سالهاست از این کوچه رد پای تو نیست
کنار این همه مهمان چقدر تنهایم؟!
میان این همه ناخوانده،کفش های تو نیست
به دل نگیر اگر این روزها کمی دو دلم
دلی کلافه که جای تو هست جای تو نیست
به شیشه می خورد انگشت های باران ...آه ...
شیبه در زدن تو ولی صدای تو نیست
تو نیستی دل این چتر،وا نخواهد شد
غمی ست باران،وقتی هوا هوای تو نیست...
هیمان شه وار ها شین تو
سه خته دواره دین تو
تا کو دریژه چین تو
ئه مشو دی بایه بایدنو
کی کو چه می له ژیر بر
ئه را لید نیتید خه ور
هه ی تال به رز نیشکر
ئه مشو دی بایه بایدنو